WELKOM NIEUWS VERLEDEN HEDEN REPERTOIRE CONTACT


                                             Faits Divers





	    Weetjes en anekdotes over het reilen en zeilen
van en in het banjo-orkest

bezoek aan Alfons Bouckaert


Geregeld wordt door een delegatie van de muzikanten een bezoekje gebracht aan onze eeuwige "président-fondateur" Alfons Bouckaert, die van zijn oude dag geniet in het WZC De Pottelberg te Kortrijk, waar hij ook bijzonder geapprecieerd wordt als zijnde een zeer minzaam en dankbaar resident. Zo ook ons recent bezoek in mei 2023
Een herderlijkde brief van onze voorzitte verslag

bezoek _alfons_boeckaert

bezoek aan Alfons Bouckaert


Geregeld wordt door een delegatie van de muzikanten een bezoekje gebracht aan onze eeuwige "président-fondateur" Alfons Bouckaert, die van zijn oude dag geniet in het WZC De Pottelberg te Kortrijk, waar hij ook bijzonder geapprecieerd wordt als zijnde een zeer minzaam en dankbaar resident. Zo ook ons recent bezoek in september 2022.
Fons gaat stilletjes aan de richting van zijn…98 jaren uit, en we kunnen ons al voorbereiden op een eeuwfeest van onze geliefde stichter. We zijn hem eeuwig dankbaar, want zonder hem zouden wij dat allemaal, het muzikaal genot, de altijddurende gezelligheid binnen de zo mooie groep, nooit hebben kunnen en mogen meemaken. Nog altijd is hij even clever en gevat in zijn uitspraken. Zo hebben wij hem trouwens altijd gekend. Vooral als het gaat om 'zijn' orkest, waarbij hij steeds bekommerd is over het reilen en zeilen ervan, ook zo graag wat nieuws hierover verneemt. We mochten hem ook nu terug uitgebreid relaas uitbrengen over onze recente concertreis naar het Schwarzwald van 28 juni tot 04 juli 2022.
We hebben daar andermaal een zalig en innig gelukkig man ontmoet. Ook gul zoals hij steeds geweest is. De drankjes in de cafetaria van het WZC die we daar nuttigen? Die moeten gewoon op zijn rekening worden gezet, zo zegt hij steeds kordaat. Wat we dan ook, gehoorzaam als we zijn, doen.
Hopelijk kunnen we die geregelde bezoekjes in de toekomst nog lang brengen. Het is van onze kant niet alleen voor hem, ook voor ons een deugddoend moment, maar tevens een uiting van eeuwige dankbaarheid namens ons allen.
Marc, voorzitter"

bezoek _alfons_boeckaert bezoek _alfons_boeckaert

Cultuurprijzen Menen


De stad Menen reikte donderdagavond 25 augustus 2022 haar cultuurprijzen voor 2022 uit.
Na een coronajaar waarin elke vereniging een prijs kreeg, vielen nu opnieuw drie laureaten in de prijzen. Jacques Lecluyze, Dirk Steppe en het Breughelcomité ontvingen een kunstwerk.

HLN besteedde er een artikel aan ; je vindt hier een foto

Het is voor het Banjo-Orkest een hele eer om voor de tweede keer in de prijzen te vallen. Wij waren dan ook goed vertegenwoordigd op de viering en de receptie achteraf.
Daar sprak onze voorzitter volgende "beknopte" laudatio uit.
Meer fotos vind je op deze reportage met dank aan Y. Vandenssche.

bezoek _alfons_boeckaert

Herverkiezing van Marc Decramer als voorziter.

Bij die gelegenheid stuurde hij volgende mail rond:

“Vrienden en vriendinnen,
Gisteren op 11 juni 2022 heeft onze algemene vergadering mij de eer verstrekt om terug een tweejarig mandaat als voorzitter van onze mooie vereniging Banjo-orkest te mogen opnemen. Onze statuten voorzien een tweejarig mandaat als voorzitter waarna terug tot verkiezing wordt overgegaan. Reeds een goeie twee jaren geleden mocht ik na een eerste mandaat in opvolging aan onze schitterende eerste voorzitter Felicien Wallays, er een tweede aanvaarden. Ik heb dat opnieuw zeer graag en met veel enthousiasme gedaan. Tot reeds een maand na het ingaan ervan de eerste lockdown er aankwam…. We kwamen meteen en onverhoeds in een ellendige periode terecht: geen repetities meer want verboden door de overheid, alle vaststaande concerten afgelast, op de duur zo een beetje uitzichtloos. Want telkens we een oplossing gevonden hadden en er perspectief kwam, werden de scherpe maatregelen opnieuw doorgevoerd.
Zo poogde ik, soms zelf zo een beetje wanhopig in mijn ziel, het vuur bij ons allen brandend te houden door geregeld een woordje van hoop en verwachting aan allen toe te sturen. Zo vond ik dank zij onder meer Toon Vanholme en Jan Verraes een tijdelijke oplossing voor onze repetities, meer bepaald in het lokaal van de Harmonie Sint-Jozef te Menen. Totdat, op het moment dat we eind oktober 2020 zouden heropstarten, de deuren opnieuw gesloten moesten worden…
Maar finaal mocht ik bekomen vanwege directeur Mathieu Dehaene van 't college, die we echt dankbaar zijn, dat we dan medio 2021 onze repetities in het gewoon lokaal van de aula in 't college, mits de nodige strikte veiligheidsmaatregelen en normen in acht te nemen, mochten heropnemen. Die eerste repetitie na zo'n lange tijd zullen we ons blijvend herinneren als een gelukzalig moment onder echte vrienden en vriendinnen.
Zo konden we uiteindelijk eind 2021 - aanvang anno 2022 terug traagzaam opstarten.
We hadden ook tot groot genoegen van allen ondertussen wel ons mooie jaarlijkse feest op 05 september 2021 in Albion Hotel Ieper, na de misviering in Brielen te hebben verzorgd.
We werden in die helse periode ook niet gespaard: diverse members kenden serieuze gezondheidsproblemen die gelukkig grotendeels voorbij zijn, maar ondertussen zijn ons Patrick Cauwelier, beschermlid, trompettist Paul Vandamme en gitarist broer Luc Decramer ontvallen. Moeilijk te verwerken allemaal.
Wat brengt ons de toekomst? We hebben het er moeilijk mee dat onze Grote Muzikale Leider, dirigent Jacques, momenteel ook ernstige gezondheidsproblemen kent. Voor Jacques, maar ook voor onze mooie groep geen evidente periode. Maar hoop doet altijd leven. We zijn Jacques uiterst dankbaar om wat hij in al die voorbije jaren voor ons heeft gepresteerd: een hoog muzikaal niveau, een warme genegenheid naar al zijn muzikanten toe, en een aantal sublieme eigen composities voor het orkest. Buitengewoon en soms bovenaards, anders kan ik het niet benoemen. Jacques besliste om met ingang van 01 januari 2023 er het muzikale bijltje bij neer te leggen in de drie groepen waarvan hij de muzikale leiding heeft, dus ook ons orkest. We zijn daardoor bijzonder getroffen, maar aanvaarden Jacques' beslissing ootmoedig. Wat er hierna zal gebeuren? Dat is voer voor bezinning en beslissing, nadat ons bestuur zich eerst hierover zal hebben gebogen maar de beslissingen door de groep muzikanten en logistiekers zullen worden genomen.
We maken daar snel werk van in de komende zomerperiode, nadat we eerst binnenkort onze 6de concertreis zullen hebben gehad, namelijk van 28 juni e.k. tot 04 juli 2022, Gengenbach (Zwarte Woud). Alles is prima voorbereid zodat we gegarandeerd allemaal samen opnieuw een sublieme reis zullen meemaken.
Maar een negatieve ingesteldheid is onze groep, maar ook bepaald haar voorzitter, nooit eigen! Never! Zo zijn we niet 'opgekweekt'. We blijven altijd optimistisch en positief denkend tegen het leven, ook ons muzikale, aankijken. Dan komt alles wel goed.
Vandaar dat ik besluit met mijn dank te uiten naar onze algemene vergadering die me gisteren dat derde mandaat als voorzitter gisteren heeft 'bezorgd'. Zoals ik gisteren lachend mocht zeggen:" ze zijn me wel allemaal al lang beu, maar ze zijn me nog niet kwijt". Maar zoals ik er ook onmiddellijk aan toevoegde: "maar dat is jullie eigen schuld en fout:…"
Of ik ermede gediend ben? Men voelt zich bij dergelijke beslissing wel geapprecieerd. Een beetje ijdelheid is overigens geen enkele mens vreemd, dus ook ondergetekende niet. De Bijbel spreekt trouwens ook over de 'vanitas vanitatum', of de 'ijdelheid der ijdelheden'….Ik zal het mandaat met veel enthousiasme, maar ook met mijn volle inzet en dus met zeer veel goesting terug voortzetten, onze mooie groep eeuwig ter ere!
Nogmaals mijn dank aan allen, ook voor de vele sympathiebetuigingen, en al het bovenste beste toegewenst aan iedereen!
Tot binnenkort!
Met genegen groeten,
Marc, voorzitter”


cd fijnbesnaard voor cd fijnbesnaard achter

Allernieuwste cd

 

De vierde reis naar Allgäu bracht ook de uitgave met zich mee van een nieuwe cd "fijnbesnaard". De cd ging vlot van de hand in Duitsland en Tirol.
De cd is een compilatie van oudere opnames, nieuwe opnames van "Aan de stromen van Babel" ; "Persbericht" en "Avond aan de berg" en drie nummers die vroeger nog niet op cd verschenen : "Als de ziele luistert" ; "Bootje" en "Take 332".

 

De cd is te bestellen op het secretariaat via

e-mail

tegen de prijs van 12 € plus 3,5 € verzendingskosten.

Een spotprijsje.


Op bezoek bij Alfons Bouckaert.

 

Ook onze stichter, bezieler, componist en dirigent A. Bouckaert wordt er niet jonger op.
Hij is ondertussen 97 jaar geworden.
Regelmatig kregen we via onze voorzitter, nieuws van hem, maar door de corona maatregelen lag bezoek moeilijk.
Hij verblijft nu in het WZC "De Pottelberg" in Kortrijk en stelt het goed.
Door de recente (mei 2021) versoepelingen van de corona maatregelen was het mogelijk dat een delegatie van het bestuur hem een bezoek bracht.
Je vindt hier het uitgebreide verslag van dit bezoek van de hand van onze voorzitter.

bouckaert

Oud worden is niet voor mietjes.

 

De muzikanten van het Banjo-Orkest worden een dagje ouder.
Ook de corona crisis heeft stevig op het Orkest ingehakt.
Een aantal spelers hebben sinds midden 2019 zware gezondheidsproblemen, zijn door het oog van een naald gekropen of hebben ons verlaten.
Hier volgt een lijstje van diegenen die daarmee te kampen hadden of hebben ; hopelijk zijn we niemand vergeten en komen er geen meer bij:

  • trompettist Jo Verraes

  • trompettist Jan De Raeymaecker

  • trompettist Paul Vandamme

  • banjospeler Félicien Wallays

  • banjospeler Bernard De Tavenier

  • keyboardspeler Johan Decramer

  • dirigent Jacques Lecluyze


Gevaarlijke reis in het verschiet.

 

De reis naar Oostenrijk, gepland voor juli 2019, in in volle voorbereiding.
Een ploeg verkenners trok hiertoe naar Oostenrijk maar dat liep niet zo goed af.
Een van de verkenners, nochtans een ervaren man, ondervond dat er in Oostenrijk veel bergen zijn en brak er zijn voet. Gevolg: minstens 6 weken in het gips en misschien nog een operatie.
Men is gewaarschuwd.

felicien

groepsfoto_2019

Nieuwe groepsfoto 2019

 

Omdat de laatste groepsfoto dateerde van 2012 en we er ondertussen heel wat beter uitzien en omdat een aantal nieuwe muzikanten ons vervoegd hebben, werd besloten een nieuwe groepsfoto te maken na het optreden in Hooglede op 27 januari 2019.
Jan Stragier, de professionele fotograaf die ook instond voor onze eerste groepsfoto, leverde een prachtige foto af, die hij ook digitaal wat heeft bijgewerkt.
Je vindt de foto hiernaast. Door erop te klikken krijg je meer detail.



Overlijden van Luc Decramer.

Luc Decramer overleed op oudejaar 2021, geveld door multiple hersenbloedingen.
Hij heeft slechts één optreden en enkele repetities kunnen meemaken als basist.
Wij bieden de familie onze christelijke deelneming aan.
Dank zij Geert Degeetere en zijn vrouw Annemie Muylaert is een video beschikbaar die je hier kan bekijken en beluisteren via youtube.

Nieuwjaarswensen 2022 van onze voorzitter.

“”Vrienden en vriendinnen,

  • 1.- Het hoeft geen betoog dat het verfoeide corona-beest ons opnieuw in de steek laat. Onze mooie kerstconcerten van eind december zijn allemaal de lucht ingegaan, wat reeds een eindje te vrezen viel. Maar gelukkig blijven de organisatoren het motto getrouw dat uitstel geen afstel is. We zien dus in stilte en hoopvol uit naar het komende muzikale jaar 2022. Maar dat geeft een paar members die door gezondheidsperikelen getroffen zijn de kans er weer volop en rustig bovenop te geraken. We hopen dit ten stelligste!

  • 2.- Eind januari 2022 is ons bestuursmandaat weerom ten einde, en dienen wij over te gaan tot de verkiezing van de voorzitter voor de komende twee jaren. Momenteel kunnen wij nog geen initiatief nemen gezien de overheidsmaatregelen waarbij samenkomen met onze groep niet toegelaten is, maar we houden dit uiteraard in het oog.

  • 3.- Maar mogen we vragen aan iedereen die ‘goesting’ heeft om ons te vergezellen op concertreis naar het Zwarte Woud eind juni – begin juli 2022, om zo spoedig als het kan aan reisleider Yves voldoening te schenken, het formulier in te sturen en het voorschot te betalen.
    Momenteel zijn een dertigtal mensen al ingeschreven, maar we moeten snel kunnen beslissen, ook of we aan een voldoende bezetting van het orkest geraken,
    wat voorlopig nog niet het geval is. Graag actie van uw kant, want we zien er echt naar uit. Het Zwarte Woud wenkt ons!

  • 4.- Graag nog wat nieuws over broer Luc tussendoor. Thans na acht weken is Luc nog altijd volop opgenomen in de kliniek Jan Yperman in Ieper. Luc wordt stilaan iets beter, nu de verwardheid begint te verdwijnen en hij volop tot de realiteit aan het terugkomen is. Maar de echte revalidatie is nog niet aangevat, tenzij kiné, want dan moet zijn toestand eerst toch nog iets beter worden. We blijven hoopvol, maar gemakkelijk is het niet voor hem, en zeker ook niet voor Chris en zijn kids. Temeer enkel echtgenote Chris tweemaal per dag kort een bezoek kan brengen aan Luc in de kliniek wegens de covid-toestanden en beschermende maatregelen die zich opnieuw hebben aangediend. Zijn kinderen en kleinkinderen zijn tot op heden niet toegelaten, ook de broers en schoonzussen niet. Dat is bijzonder jammer want contacten met al wie hem dierbaar zijn zouden uiteraard heel wat vooruitgang met zich kunnen meebrengen. Maar ook hier blijven we hopen op betere tijden.

  • 5.- En Fons? Het zal jullie niet verwonderen, maar die (97 jaar) houdt stand! Hij zou evident ook graag wat meer contacten hebben met zijn bekenden die hij zo graag ziet (familie, maar ook wij allen). Maar ik vernam van neef Jean-Paul dat dit nu wel mogelijk zal zijn, in beperkte mate, zodat ik nakijk of we met een paar mensen hem een beperkt bezoekje kunnen brengen in deze soms toch wel een beetje trieste Kerstdagen. We houden jullie verder op de hoogte.

  • 6.- En uiteraard kan ik niet besluiten zonder aan jullie allen, maar ook aan allen die jullie zo dierbaar zijn, ondanks alle miserie toch prettige Kerstdagen toe te wensen, ook een in de mate van jullie mogelijkheden aangenaam slot van 2021, maar ook vooral mijn allerbeste wensen voor een hopelijk en eindelijk beter 2022. Dat moet lukken!


Met genegen groeten aan jullie allen,

Marc, voorzitter

Een riem onder het hart van onze voorzitter.

Ondanks de vele jobstijdingen over de gezondheidstoestand van veel leden van het Banjo-Orkest, laatst nog over de ernstige ziekte van wie de voorzitter altijd omschreef als onze "grote leider", blijft hij optimistisch en blijft hij uitkijken naar een eerste repetitie.
Hier zijn boodschap van 8 mei 2021.

Goeie vrienden allemaal,
Reeds voorheen diende ik tot mijn diepe treurnis meden dat we eigenlijk zwaar getroffen worden momenteel in ons orkest wat betreft die continue gezondheidsperikelen van FFe vrienden.
Aan onze Grote Muzikale Leider Jacques wensen wij allen diep gemeend en van ganser hart het allerbeste toe. Uiteraard leven wij allen met Jacques erg mee en we hopen ook met hem en Myriam dat alles spoedig in orde kan komen! We zijn daarvan trouwens overtuigd.
Jacques, veel moed toegewenst, en blijf er volop in geloven! We staan als één blok achter jou.
En mocht het zo zijn dat we ergens vanaf eind juni voor de eerste maal zouden mogen repeteren, dan verwachten wij toch jou aan het roer! En werken met 'sous- chefs', dat kan, maar dat zal slechts zéér tijdelijk zijn en even behelpen zijn in afwachting dat we jou kicking and alive weer het stokje wild in het rond zien zwaaien. We verwachten echt niets anders!
En graag vrienden de wens van Jacques respecteren. Hij laat ons wel wanneer het hem best past iets weten!
En vooral Jacques, men stelt altijd dat 'onkruid niet vergaat', welnu, zeker 'muzikaal onkruid nooit:!

Met genegen groeten aan allen, en we blijven allemaal steeds optimistisch en hoopvol!

Marc.

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

corona

De Coronacrisis heeft stevig op het Banjo-Orkest ingehakt.
Maar de creativiteit van een aantal leden is niet genekt.
Een associatie van de families Verraes en Decramer hebben een heus coronalied in elkaar gebokst dat er echt mag zijn. Ze hebben het resultaat op youtube vereeuwigd.
De zanger van het lied, Rik Decramer, is trouwens niet aan zijn proefstuk toe en heeft in het verleden al verschillende keren van zich en Corona laten horen.

Je kan hier de tekst van het lied vinden.
Je kan het lied beluisteren (luidspreker opzetten!)en de video bewonderen, op youtube


Overlijden trompettist
Paul Vandamme.

vandamme

Het bericht van de voorzitter:

Met grote droefheid vernemen we het overlijden 17 januari 2021 van onze vriend, onze trompettist Paul Vandamme.
Paul heeft in het verleden ernstige gezondheidsproblemen gekend, die het hem niet altijd gemakkelijk maakten. Maar hierover één woord klagen: zo hebben wij Paul nooit gekend, geen enkel moment. Hij bleef altijd dezelfde Paul, een vat vol 'secce' humor, waarvan wij erg konden genieten. Op muzikaal vlak bleef hij binnen onze groep steeds een 'team-speler', want grote performances in de kijker, daar hield hij helemaal niet van. Maar hij bleef altijd door zijn grote ervaring en muzikale kennis een rots in de branding, een sterke muzikant. We konden op Paul altijd en in alle omstandigheden rekenen.
We waarderen zo sterk dat hij bij onze heropstart in 2007 onmiddellijk heeft toegezegd om ons te willen vervoegen. Hij was er altijd wanneer zijn gezondheid het hem toeliet, waarvoor we altijd grote bewondering hebben gehad. Sterk, Paul!
Zijn stoel naast onze andere trouwe trompettisten zal nu voor altijd leeg blijven. Maar we zullen hem eeuwig daar herinneren, een vat vol stil en ingetogen levensvreugde, zelfs in moeilijker momenten.
U kan op de webstek van ons Orkest, waar u onder der rubriek 'Verleden' en 'Groepsfoto's, meer bepaald die van 1961, Paul als jonge puber naast onze dirigent-stichter Fons Bouckaert ziet figureren. Een schone jongen, dat is Paul van jongs af aan geweest. Een prachtig beeld.

Aan Ria en haar kinderen zeggen wij namens het Orkest: dank voor wat Paul in al die jaren voor ons heeft betekend. We blijven hem, ook jullie, daar eeuwig dankbaar voor.

Je kan hier het bidprentje van Paul bekijken.
Geert Degeetere heeft een schitterende compilatie gemaakt uit zijn rijk video-bestand als hulde aan Paul. Je kan het bekijken en beluisteren op youtube


Nieuwjaarswensen 2021 van de voorzitter.


Vrienden en vriendinnen,

Naïef zoals we soms zijn, maar dat kan in bepaalde omstandigheden ook best wel eens leuk zijn, hadden we in maart ll. gedacht dat hét beest tegen de maand juli zou verdwenen zijn. We hebben toen evenwel zonder de waard gerekend. Sindsdien is het in ons Banjo-Orkest stil moeten blijven. De BJO Band heeft het geluk gehad met heel wat minder in aantal te zijn, en in de zomer een zestal keren te hebben kunnen repeteren. Maar ook daar is de deur vanaf eind augustus onherroepelijk terug op slot gegaan. We zochten wat betreft ons geliefde Banjo-Orkest lange tijd naar een oplossing om ten gepaste tijde eindelijk eens te kunnen repeteren en samen te zijn, elkaar te mogen terugzien. Alles was finaal netjes voorzien voor 30 oktober ll., met onze grote dank aan de solidaire Volksharmonie Sint-Jozef van Menen, maar het heeft weerom niet mogen zijn. Het enige voordeel is dat we er klaar voor zijn zodra het sein terug op groen zou worden gezet.
Al onze mooie verbintenissen werden afgezegd, zowel wat betreft het Banjo-Orkest als voor de BJO Band, eigenlijk steeds in afspraak met de organisatoren die dat uiteraard zowel voor ons als voor henzelf ook fel betreurden. Ook voor de organisatoren stond de voorzichtigheid hen steeds voor ogen. Maar steeds mochten we hierbij onthouden dat die concerten niet voor goed verdwenen zijn, maar dat ook zij er absoluut van uitgaan dat wij terug op hun vraag zullen ingaan zodra de situatie dat weerom toelaat. Het is een troost, een magere troost eigenlijk, maar die is er toch!
Ik vernam dat bepaalde muziekverenigingen het moeilijk krijgen omdat muzikanten, die zich thuis goed gevoeld hebben in een rustige muziek-loze periode, er aan denken definitief af te haken. Het feit dat omzeggens alle leden van ons orkest in een minimum van tijd hun lidgeld van 5 euro hebben betaald, bewijst dat men er bij ons helemaal anders over denkt. En we zijn daar bijzonder content mee!
We mogen dus nooit wanhopen. Dat ligt niet in onze ingesteldheid, en wanhoop is tevens altijd al een zeer slechte raadgever geweest.
We zijn gelukkig dat Geert maanden geleden een whatsapp op pootjes heeft gezet. Zo vernemen we zeer geregeld een en ander van elkaar, en dat is maar goed ook. De grollen die doorgespeeld worden, die nemen we er graag bij. Het helpt een mens leven.
Vergeet evenwel niet, muzikanten, dat jullie nog steeds een 'exterment' bespelen. Haal het geregeld boven, koester het, bestreel het en bespeel het, fijnbesnaard! Dan kunnen we allen, en dat moment komt er zeker aan, onmiddellijk uit de startblokken én uit onze sloffen schieten! Dienaangaande verwijs ik graag naar de wensen die onze Grote Muzikale Leider recent aan alle muzikanten heeft toegestuurd. We geloven hem - zoals steeds - onvoorwaardelijk!
Aan hen die het in dit voorbije rotjaar 2020 met de gezondheid moeilijk gehad hebben, wens ik een algeheel herstel toe. Er blijven in geloven, dat is de boodschap! We blijven hen altijd zeer nabij.
Zorg goed voor jullie zelf en voor al wie jullie dierbaar zijn. Dan komt alles goed!
Aan iedereen, een - in elk geval - véél beter 2021 toegewenst!
Met genegen groeten aan jullie allen!

"Marc, voorzitter"

N.B. Even surfen naar onze website, ons feestweekend van eind november 2019 of onze nieuwjaarsvieringen of reizen aanklikken, dat is absoluut voor onze zieltjes erg helend!



Het gemak gaat voor de eer.


De leden van het orkest worden er niet jonger op en hetzelfde geldt voor de amanuenses van onze technische ploeg.
Bij ieder optreden moest heel wat materiaal in hun wagens worden in- en uitgeladen.
Door de aankoop van een stevige aanhangwagen is dit euvel verholpen. Het materiaal kan veilig en wel in de aanhangwagen worden opgeborgen en het vervoer wordt een fluitje van een cent.
Daarenboven is de aanhangwagen, dank zij een mooie belettering, een stijlvolle reclame voor ons orkest.
De aanhangwagen is ruim bemeten en ook de "staantjes" vinden er een plaats in.

aanhangwagen

Nieuwjaarsetentje

 

Op maandag 9 juli 2018 is het bestuur gaan eten met stichter Alfons Bouckaert in het restaurant de Muizelmolen in Hulste.
Met nieuwjaar geeft het bestuur aan Fons (die in 2018 94 werd) sinds enkele jaren een cadeaubon van dit restaurant. Wie van het bestuur wil aansluiten bij het etentje doet dit op eigen kosten.
Door omstandigheden werd het etentje uitgesteld maar toch was de belangstelling groot zoals je kan zien op bijgaande foto.
Naast een aantal bestuursleden herken je ook de "special guest" van dit jaar: Paul Lodewyck (hij was ook ooit lid van het Banjo-Orkest en heeft Fons goed gekend toen die pastoor was in Kortrijk.)

bouckaert 94

Nieuwe cd

 

Naar aanleiding van de reünie van 2016 werd, naar loffelijke gewoonte, een nieuwe cd geperst.
De cd is een compilatie van de nummers op de zes plaatjes uit de jaren 60 van de vorige eeuw.
Heel toepasselijk kreeg hij de naam "destijds".

 

De cd is nog te bestellen op het secretariaat via

e-mail

tegen de prijs van 10 € plus 3,5 € verzendingskosten.

Een koopje !!!

 

cd destijds voor cd destijds achter

Banjo orkest als inspiratiebron

 

Een kunstenares, A. Gillon, liet zich inspireren door de afbeelding van de banjo op onze pupiters. Zij schiep volgend schilderij dat ons dank zij banjo-speler Jean-Marie Devriendt werd doorgeseind.
Of hoe ook niet alleen onze muziek inspirerend werkt.

banjo

Repetitie en Industriële Archeologie


Naar aanleiding van ons optreden op zondag 4 september 2016 voor het evenement "En cours de route" van het Menin Ypern Strasse project hebben wij een nieuw nummer "Nantes" van de groep "Beirut" ingestudeerd. Wij hebben dit nummer op de Grote Markt te Menen samen met drie andere muziekkorpsen (West-Vlaams accordeonorkest uit Ieper, fanfare van Passendale, harmonie Onder Ons van Wervik) als slotnummer gebracht.
Een gezamenlijk repetitie vond plaats op zaterdag 27 augustus 2016 op een wel heel aparte locatie: een oud industriëel gebouw in de Spinnerijstraat te Kortrijk, een lokaal van de organisatie Bolwerk.

bolwerk

wallays 1961

Eerste voorzitter

Het banjo-orkest institutionaliseert !!
Het bestuur heeft eind 2015 een officiële voorzitter gekozen en wel in de figuur van nestor Félicien Wallays.
Hij werd, omwille van zijn grote verdienste, benoemd voor een ambtstermijn van 2 jaar.
We wensen hem een boeiende ambtsperiode toe.
Je kan hem contacteren via email.

Hiernaast links een foto van de nieuwe voorzitter.

 

P.S. per vergissing werd hier een foto uit de oude doos (1961) afgebeeld.
Je vindt een recente mugshot rechts.

wallays 2015

robert galooHerinnering

In de Collegecronicke nr.3, lente 2015, verscheen een interview met de gepensioneerde leraar Robert Galloo.
Hij noemt er zijn collegetijd, als student althans, een fantastische tijd.
Wij citeren: "zijn ogen glinsteren als hij het heeft over zijn deelname aan het collegevoetbal,....,zijn optreden in het banjo-orkest, zijn KSA-leider zijn.".
Robert Galloo studeerde af in 1962 en speelde banjo. Hij is een van de velen die aan het orkest een mooie herinnering koesteren.

Banjo orkest op facebook.

Dank zij de creativiteit van Bruno Vermeersch "zit" het banjo-orkest nu ook sinds 2015 met een mooie pagina op facebook.

Tijd om ons ook meer bekend te maken in de sociale media. Stuur de pagina maar door naar je facebook vrienden.

Je vindt hier onze stek op facebook.




myriam

Nieuwjaarsfeest 2015

Door omstandigheden ging ons nieuwjaarsfeest pas door op zondag 22 februari 2015.
Wij luisterden om 9.30 uur de mis op in de Heilig Hart kerk te Roeselare.
Daarna staken we de voeten onder tafel in het etablissement "Bistro Majé" op het stationsplein. Het werd een gezellige bedoening dank zij het lekkere eten, het gezelschap en de ambiance die werd gecreëerd door het huiscombo.
Er waren ook gastoptredens waaronder dat van een zeer gesmaakte diva.
Onze multimedia verslaggever Geert stak een levensechte reportage in elkaar die je hier kan bewonderen.

bouckaert_91 jaar

Verjaardag Alfons Bouckaert

In februari 2015 vierde Alfons zijn 91° verjaardag.
Tijdens het nieuwjaarsfeestje werd hem een restaurantbon cadeau gedaan.
Hij liet er geen gras over groeien en vierde zijn verjaardag op 2 maart in het restaurant "De Muizelmolen" in Hulste. Een aantal leden van het orkest vergezelden hem aan tafel.
Hij geniet zichtbaar van het hem aangeboden geschenk.




Banjo- orkest verzilvert.

Drie eminente leden van het orkest hebben de pensioengerechtige leeftijd bereikt :
- onze dirigent Jacques Lecluyze.
- onze banjo-solist Mark Decramer.
- onze hoornblazer Jef Vanraes.
Dit werd gevierd, na de repetitie, op zaterdag 11 oktober 2014 in de collegebar met een festijn om je duimen van af te likken, bereid door Marian, de vrouw van Rik Decramer.
Het diner werd voorafgegaan door een uitgebreide receptie waar de Saumur rijkelijk stroomde.
Enkele foto's met dank aan Geert.

In de marge kunnen we noteren dat ook Freddy Dusselier, duivel-doet-al bij onze technische ondersteuning, op pensioen is gegaan als leraar aan het Sint-Aloysiuscollege.
Er verscheen een mooi artikeltje in het herfstnummer 2014 van de collegecronicke.


public relations in een nieuw kleedje

 

Het banjo-orkest gaat mee met zijn tijd.

In voorbereiding van de concertreis 2015 werd een hypermodern usb-visitekaartje ontworpen.
Het kaartje bevat een uitklikbare connectie met een usb-poort.
Wanneer je het kaartje in de poort schuift krijg je heel wat informatie over het banjo-orkest te zien en te horen.
De teksten zijn in drie talen opgesteld.

Je kan hier de inhoud van het kaartje bekijken.




Alfons Bouckaert jubileert

Onze stichter vierde op 6 juni 2014 de 65-ste verjaardag van zijn priesterschap.
Hij is ondertussen ook 90 jaar geworden

Eigenlijk is A. Bouckaert niet alleen onze stichter, dirigent, componist en bezieler maar hij lag ook aan de basis van de herstichting van het orkest. Het was naar aanleiding van zijn gouden jubileum als priester dat in 1999 een aantal oud-muzikanten terug samen kwamen om een optreden te verzorgen tijdens de receptie op het stadhuis in Kortrijk.

Alle gelukwensen aan A.Bouckaert met zijn jubileum.

Zoals je kan zien op bijgaande foto, genomen tijdens onze concertreis naar Allgäu in 2013, ziet hij er nog vrij patent uit. 'Le temps, ce grand sculpteur' heeft minder vat op hem gehad.
Veel orkestleden kunnen alleen hopen dat ze erbij zullen zijn als hij zijn 100-ste verjaardag viert.

tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech

Historisch document

Veel spelers van de banjo-orkest waren ook actief in de bloeiende KSA harmonie van het Sint-Aloysiuscollege (behalve diegenen die alleen banjo konden spelen).
Tijdens de reis van 2013 naar Allgäu dook een oude foto op van de volledige harmonie. De foto is genomen in de eerste helft van 1962 en is dus meer dan 50 jaar oud.
Onder impuls van Jef Vanraes werd tijdens de lange busreis geprobeerd de spelers te identificeren.
En dank zij de input van velen (met name Henri Masquelin uit Wervik) blijft er nog slechts één persoon over waarvan de identificatie niet beschikbaar is.
Je vindt het resultaat hieronder. Klik op de foto voor een beeld met grotere resolutie.

Wie bijkomende identificatie kan aanleveren of fouten wil melden is welkom bij de webmaster (zie pagina contact).


Onze mandoline-banjo De banjo De mandeline-banjo

Het banjo-orkest ontleent zijn naam aan het instrument van de grootste sectie van het orkest. Het is dit instrument dat aan het orkest zijn typische klankkleur verleent.

Maar wie bijvoorbeeld op youtube naar muziek van de banjo zoekt komt meestal terecht bij folk en blue-grass muziek. De naam "banjo" wordt internationaal inderdaad gebruikt voor een instrument met 5 of 6 snaren ter grootte van een gitaar.

Ons instrument, dat qua aantal snaren en stemming identiek is aan een mandoline, wordt in het Nederlands ook wel "mandoline-banjo" genoemd en in het Engels "mandolin-banjo" en ook banjolin. Maar bij deze laatste benaming vindt men ook instrumenten met slechts 1 snaar per stemming.
Onder deze benamingen komt men op het internet wel bij ons instrument terecht.

De favoriete mandoline-banjo van het orkest was deze van het merk Marius. Maar deze firma bestaat niet meer en eigenlijk zijn er nu nog weinig fabrikanten van dit instrument dat in de vorige eeuw tamelijk populair was. Je kan er echter tweedehands nog goede exemplaren op de kop tikken.




Plectrum ter beschikking

Tengevolge van een (on)fortuinlijke excursie op tinternet heeft onze banjo-solist in 2013 een massa echte, nieuwe, onvervalste, enig deugdelijke plectrums (of is het plectra) van het kwaliteitsmerk Fender quasi gratis op de kop kunnen tikken.

Wil je ook de gelukkige bezitter, en speler met, "the one and only" plectrum worden, neem dan contact op met de verdeler (marc.decramer(at)telenet.be) die je het tegen een schappelijke (meer)prijs zal bezorgen. Hij heeft ze slechts in één maat maar in twee versies : medium en heavy.




Uit de oude doos.

E.H. Bouckaert vond bij het rondneuzen in zijn archief ter voorbereiding van de reis naar Allgäu nog een oude groepsfoto.
Dit is waarschijnlijk een der eerste groepsfoto's van het orkest, genomen ergens midden in de jaren 50 van de vorige eeuw.

Het banjo-orkest bestond toen hoofdzakelijk uit banjo's met slechts enkele andere instrumenten. Maar aan knapenstemmen was er geen gebrek.

Wie meer weet te vertellen over de foto mag contact nemen met de webmaster


What's in a name ?

Sedert het optreden van het orkest bij de viering van 175-jaar Sint-Aloysiuscollege in 2007 voeren wij onder de vlag "Banjo-orkest van Vlaamse Studenten". Dit was de benaming van het orkest in het verleden.
Omdat de vlag de lading eigenlijk niet dekt, wij zijn geen eeuwige studenten, en om bij het publiek geen misconcepties te creëren, heeft de werkgroep in 2010 beslist onze naam te wijzigen in "Banjo-orkest" tout court. Er is trouwens maar één banjo-orkest in Vlaanderen.
Ook de domeinnaam van de webstek werd aangepast.

 

 

 

De Pré-historie

De wortels van het banjo-orkest liggen nog verder in het verleden dan tot we hiertoe vermoedden.
Rémi Gistelinck uit Wevelgem zat in 1952-1953 in de vierde latijnse in het college en had E.H. Alfons Bouckaert als klastitularis. Hij herinnert zich het volgende (gesprek op 9 aug 2010) :


Op een dag overviel K..... de klas met de vraag "Wie kent er hier muziek ?". Nu hadden wij allemaal al solfègeles gekregen van Miel Onraet, dus ... "Wel, zouden we dan geen orkestje beginnen ?" Dit viel in zeer goede aarde bij de latinisten, maar ja welk instrument ? "Ik had gedacht banjo" zei K.... Een zo begonnen wij dan onder de middagpauze banjo te spelen. Dit jaar werd er toch al minstens één keer opgetreden in het college zelf ; ik schopte het tot solist.
Hoe het verder met deze kiem van het banjo-orkest verliep kan Rémi niet vertellen want na de vierde latijnse verliet hij het college en verloor het orkest een veelbelovende solist.

Zijn broer, Frans Gistelinck, van de retorika 1957, werd in 2010 door de College Cronicke geïnterviewd. Op de vraag "Wat was de leukste gebeurtenis op school?" antwoordde hij : "Toneel en banjo-orkest".


Professionele pupiters

Tijdens het optreden in Nieuwpoort in mei 2010 werden voor de eerste keer nieuwe pupiters in gebruik genomen, kwestie van op het podium visueel een uniformer en meer esthetisch voorkomen neer te zetten.
De werkgroep koos voor ons standaard logo als opdruk.
De pupiters werden ontworpen en in elkaar geknutseld door door banjo-speler en ingenieur Félicien Wallays

 


Het banjo-orkest in het nieuws !!!
(opnieuw)

Naar aanleiding van het optreden met het Sinja-koor in het cultureel centrum "De Steiger" in Menen, op 27 februari 2010, verscheen er een uitgebreid artikel over het banjo-orkest in de Krant Van West-Vlaanderen editie De Leie van 12-02-2010

Je vindt dit artikel hier

Onze secretaris heeft ontdekt dat de bib van Kortrijk onze historische singles in haar collectie heeft.

Klik op figuur hiernaast om de documentatie uit de cataloog te bekijken.

De informatie over onze plaatjes staat op de voorlaatste bladzijde


_blank

Uit de oude doos

E.H. Bouckaert vond in zijn archief een dia terug van een optreden van het orkest op 8 mei 1958, in de feestzaal van het Sint-Aloysiuscollege, naar aanleiding van het bezoek van Monseigneur Bigirumwami, bisschop in Ruanda-Urundi.
De bisschop kan zijn oren niet geloven.
Dit is een van de oudste foto's waarover we beschikken (ook van de bisschop).